Πέρασαν κιόλας 200 χρόνια και φαντάζει σαν να έγινε χθες. 200 χρόνια από την έναρξη ενός τιτάνιου αγώνα, που ολοκληρώθηκε το 1948 με την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων. Όμως, η χώρα δεν θα έχει την τύχη να γιορτάσει όπως πρέπει τη δεύτερη εκατονταετηρίδα από την έναρξη της Επανάστασης ούτε και φέτος. Όπως δεν τα κατάφερε και το 1921.
Το 1921 βρισκόταν στον 9ο χρόνο του πολέμου με τον ελληνικό στρατό βαθιά στην Μικρά Ασία. Φέτος, η συνέχιση της πανδημίας μας βρίσκει κλεισμένους στα σπίτια μας και προβληματισμένους για το αύριο που ξημερώνει.
Όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση η έκβαση του Αγώνα δεν ήταν καθόλου σίγουρη. Μέχρι την αναγνώριση της ανεξαρτησίας ο αγώνας πέρασε από σαράντα κύματα. Δεν έσβησε όμως. Η χώρα μπορεί γεννήθηκε μικρή και φτωχή, να την είπαμε «Ψωροκωσταινα» αλλά κατάφερε σε 100 χρόνια να απελευθερώσει και να ενσωματώσει στον εθνικό κορμό το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού.
Όμως ο δρόμος για την εθνική ολοκλήρωση ήταν σπαρμένος με αγκάθια και θυσίες. Ξέρουμε πολύ καλά την τύχη την Επαναστάσεων στη Μακεδονία παρά τους αγώνες του Θεόδωρου Ζιάκα. Δεν ξεχνούμε την άγρια δολοφονία του ιεροεθνομάρτυρα Αιμιλιανού ένα μόλις χρόνο πριν την απελευθέρωση των Γρεβενών μας.
Εκατό χρόνια από την έναρξη του Αγώνα ερχόταν η μια νίκη μετά την άλλη στην Μικρασία… Ώσπου ο στρατός κουράστηκε και ο λαός λύγισε από τον δεκαετή πόλεμο. Η Σμύρνη κάηκε, πατρίδες χάθηκαν, η Ελλάδα όχι. Έχτισε το θαύμα του Μεσοπολέμου, της προσφυγικής αποκατάστασης και της νίκης στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σήμερα η Ελλάδα δεν είναι πλέον ούτε μικρή ούτε φτωχή. Σίγουρα δεν είναι όπως την θέλουμε. Ούτε το 1821 ήταν, ας μην το ξεχνάμε. Χρειάστηκε να διαβούμε μονοπάτια ανηφορικά και δύσκολα. Οι αγώνες του Ζιάκα και η θυσία του Αιμιλιανού Γρεβενών μας τα θυμίζουν.
Εδώ και ένα χρόνο αντιμετωπίζουμε ένα αόρατο και θανάσιμο εχθρό. Κουραστήκαμε και ανησυχούμε όχι μόνο για την υγεία μας αλλά και τις δουλειές μας. Θα τα καταφέρουμε; Πώς θα είναι η επόμενη μέρα; Πόσοι θα μείνουμε πίσω;
Φίλες και φίλοι,
Έχουμε μόνο μια επιλογή. Να πετύχουμε. Θα πετύχουμε μονάχα με σκληρή δουλειά και συνεργασία. Με σύμπνοια για έναν κοινό μεγάλο στόχο, να κάνουμε τα Γρεβενά μας καλύτερα. Για να ζήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας στον τόπο τους.
Όλοι μαζί μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο μέλλον.
Χρόνια Πολλά!
Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821!!!